Posts

karma

Image
वेडाच्या भरात एका मोठ्या  उद्योगपतीचा मुलाने आत्महत्या केली, असे माझे सहकारी  वर्तमानपत्र वाचत होते. मी ही वर्तमानपत्र डोकावून पाहिलं तर त्या मुलाचा फोटो दिसला, दिसायला स्मार्ट , बारीक केस ,डोळ्यावर चौकोनी चष्मा, इंजिनिअरिंगच्या शेवटच्या वर्षात होता असं वाटत होतं की अभ्यासाचा दडपणामुळे आत्महत्या केली . आज दिवसभर तीच बातमी आणि तेच विचार डोक्यात घुमतात कारण सकाळी सकाळी गोष्ट घडते किंवा एखादी बातमी कानावर पडली की आपण देवास भर आपण तेचाच विचार करत राहतो. काम खूप असल्याने वेळेचं भानच राहीले नव्हते आणि तेमध्ये पाऊस.  दिवसभराच्या कामामुळे खूपच थकवा जाणवत होता.  कंपनी मधून बाहेर पडलो तसा बाहेरचा भीषण कालोक  त्यात मुसळधार पाऊस . ऑफिस पासून माझे घर 25 किलोमीटर असेल. त्यात नवीन जॉब असल्यामुळे  कोणतेही कारण न सांगता उशिरापर्यंत काम करावे लागत होते. आमच्या कंपनीचा वयस्कर वॉचमन आता कंपनी बंद करून त्याला केलेल्या छोट्याशा खोलीमध्ये अंगावर चादर घेवून बाहेर पडणाऱ्या पावसाकडे बगत होता. मी  पाऊस उघडायची वाट पाहत होतो असं वाटत नव्हतं पाऊस थांबेल. घरी जायला उशीर होत होता त्...

Night drive

हि कधीही न विसरणी घटना माझा दादा सोबत घडली होती.तो पुणे मध्ये काम करायचा.  दिवाळीचा सुट्ट्या लागलया होत्या तो कारने घरी येण्यासाठी रात्री निघाला. रात्री ड्राईव्ह करणं तेचा साठी काही नवीन नव्हते. पण तेला काय माहित होते तेच्या पदरी काय वाडून ठेवले होते . साधारण ५-६ तास ड्राईव्ह केला नंतर तो रात्री २ चा दरम्यान गावाचा वेशी जवळ आला. तेथे जवळच एक नदी होती. ती नदी ओलांडून आला की आमचा गाव होते . तो नदी ओलाडून जात असतानाच तेची गाडी ब्रीज वर बंद पडली. गावाकडचा परिसर असल्यामुळे सगळी कडे अंधार पसरला होता. एवढा रात्री कोणाकडून मदत मिळणे अशक्य होते. कारण त्या परिसरात कोणतेच घर नव्हते . दादानी बाहेर येऊन गाडीचे बोनेड उगडले आणि काय बिगड झाला ते बघत होता. पण सर्व काही व्यवस्थित होत. तस तो परत गाडीत जाऊन स्टार्ट करून बघत होता. पण गाडी चालू होतं नव्हती. तर तो परत बाहेर आला आणि परत बघत होता कोठे बिघाड झाला आहे. पण नक्की काय बिघाड झाला हे तिला समजत नव्हते . आता चालत घरी जावे लागणार असा विचार करत असतानाच अचानक तेला कसली तरी चाहूल लागली ते च्या मागून कोणीतरी चालत येत होते.तेने वळून तिरक्या नजरेने बघण्या...

Kokan trip - unforgettable experience

मी ,स्वराज आणि राज जीवलग मित्र आहोत. आम्ही कोंकण ट्रीप जायचा विचार केला  सगळ्यात पहिले श्रीवर्धन मग दापोली. आम्ही सगळे खूप उसाही होतो . स्वराज तेची कार घेऊन माझा घरी मी सामान कार मधे टेवत होतो तेव्हा माझे बाबा मानले कोकणात जात आहेत तर शक्तरो रात्रीचा प्रवास टाळाा. माझे बाबा cvil इंजिनिअर होटेअनी तेने १० वर्ष कोकण मधे नोकरी केले होती आणि मानले मुख्य रस्ताने जा वेळ वाचावाचा नादात कोणता शॉर्ट कट घेऊ नका आम्ही हो म्हणून निघालो. सगळा ना घेऊन आम्ही निघालो . सगळं व्यवस्थित चालू होतो आम्ही मस्त गाणी लावून मस्ती करतो होतो असा करत आम्ही वेळवर श्रीवर्धन ला पोचलो पहिला देवास अगदी मस्त गेला. दुसरा दिवशी सकाळी उठून आम्ही हरिहरेशवरला जाऊन दर्शन घेतले आणि तेथेच जेवण केले आणि दुपारी मंदिराच्या मगे दगड वर गप्पामारत बसलो होतो वेळ कसा नेगुन गेला कालच नाही.काही वेळा नंतर लक्षात आलं अता खूप केला झाला मग नेगलो जाताना फेरी ने जायचा होते दापोलीला ते आमची पहिलेच वेळ होते. आम्ही जाताना चहा टपरी वाला ला रस्ता विचरला तिने दोन रस्ते सांगितलं . आम्ही एक रस्ता ठरवला आम्ही निघालो  जाऊन एक हॉटेल मधे जेवण केले....